Van zorgenkindje naar kleine diva

31 maart 2012, daar is ze dan!

Onze te vroege en kleine meid.

Maar liefst 6 weken te vroeg kwam ze ter wereld.

Paulien woog 1800gram en was maar 40 cm lang.

Handjes zo klein, dat ze je hele vinger niet eens vast kunnen houden.

Mijn god, wat was ik bang!

Bang dat ze het niet ging redden.

Bang dat ze nooit haar grote zus zou kunnen ontmoeten.

Gelukkig was daar de kinderarts, die mij meteen gerust stelde.

Hij zei direct, wat ziet ze er goed uit!

Ze was mooi roze van kleur en ademde goed.

Nadat ze ter plekke snel wat onderzocht, ging ze naar de kinderafdeling.

Daar werd ze uitgebreid onderzocht.

En in de couveuse gelegd.

3 Weken later mochten we haar mee naar huis nemen.

Wat waren we opgelucht, blij en gelukkig!

We zijn compleet!

Na die tijd heeft ze nog 3 keer in het ziekenhuis gelegen.

Maar elke keer kwam het sterke meisje er toch weer boven op.

Ze liet duidelijk zien dat ze niet klein te krijgen is.

Daarna ging het de goede kant op met haar gezondheid.

Ze heeft nog we up en downs, maar lang niet meer zo heftig als toen.

Als er een griepje rond gaat, heeft ze het snel te pakken.

En dan is ze er ook goed ziek van.

Maar gelukkig duren die griepjes nooit lang meer.

Toen ze eenmaal 2.5 jaar was, mocht ze naar de peuterspeelzaal.

Al een hele grote stap vond deze mama.

Ik dacht des tijd, nu word ze pas echt groot.

Maar nu is de tijd gekomen dat ze 4 jaar word.

Dat ze mag beginnen met de basisschool (of hoe wij het hier noemen de grote meisjes school).

En nu denk ik, wat gaat de tijd toch snel!

Ik zie haar nog in de couveuse liggen, en nu mag ik haar naar de grote school brengen!

Het was echt een zorgenkindjes, maar nu is het een kleine diva.

Ze weet precies wat ze wil, en dat laat ze merken ook.

Elke ochtend de strijd, dat ze een jurkje aan wil en geen broekje.

Maar wat ben ik dankbaar en blij, dat ik deze strijd elke dag weer heb.

Liefs...